هر قدر که رود پر غروری باشیم
با سیلی آبشار بر می گردیم
"ما اعظم شانه و شانی اعظم"
داریم به روی دار بر می گردیم
هر چند که در هبوطمان جبری بود
بر خیز به اختیار بر می گردیم
اندازه دل سپردنی مهمانیم
آنک همگی دچار بر می گردیم
به دل نشسته از شعر 11 "من شور"
برای محمود حبیبی کسبی
